“Soms beweeg je sneller dan je eigenlijk wilt. Je agenda vult zich, je hoofd loopt over, en ergens in al die drukte… verlies je een beetje het contact met jezelf. Je weet dat het tijd is om stil te staan.

Maar hoe? Waar begin je?”

“Misschien hier. Misschien door even niets te hoeven. Geen oplossingen, geen antwoorden. Alleen een stap opzij uit de ruis van de dag. Een ademhaling. Een pas op de plaats. En voelen wat er in jou leeft.”

“Want diep van binnen is er altijd een plek die stil is. Die jou kent. Die wacht tot jij er weer naar luistert.”